Sayın Hatko Schamis,
Öncelikle, Sayın Medet Ünlü’ye sıkılan kurşunun yüreğimizi dağladığını söylemeliyim. Kendisine Tanrıdan rahmet, kederli ailesine de başsağlığı ve sabırlar dilerim.
Bunu belirttikten sonra, yazınızı birkaç kez okuduğumu, dostlara da danıştığımı belirtmek durumundayım. Doğrusu, ne demek istediğinizi tam anladığımı ve bir sonuca vardığımı söyleyecek durumda değilim. Anlayışım kıt olmalı. Şöyle diyorsunuz:
“21 Mayıs'ta Türkiye "devlet olarak" Çerkes Soykırım ve Sürgünü'ne taraf olunca "zamanı" geldi dediler!
Mermi Medet'e isabet etti, ama hedefindekiler "gelin/ler"di. (Bu ne demek? Nereden çıkarıyorsunuz böyle şeyleri?-hcy)
Biri, eli maşalı "Erdoğan"dı bu gelinlerin. Suriye'de, hemen herkesle bilek güreşi tutan, elinin hamuru ile erkek işine karışan, kazanmak için "hile-hurda", elindeki bütün kozları oynamaktan çekinmeyen Erdoğan. (Bu da, bana göre yakışmıyor. Erdoğan bu sözleri hak ediyor mu?- hcy)
Bir süre önce "Çerkes Kozu"nu oynamaya başlamıştı. Önce, uçaklarla getirip kamplara doldurduğu Suriye Çerkeslerine garantör olduğunu ilan etti dünyaya. Sonra Türkiye'nin "Dünya Çerkeslerinin Merkezi" olduğunu...söyletti!
21 Mayıs'ta daha da ileri giderek devlet sanatçılarından bir "Koro" kurdu ve koroya "Çerkes Soykırımı Şarkısı"nı söyletti”. (Kötü mü etmiş?-hcy).
Bu sözleri, bu karalama ve saldırıları hak edecek biçimde, Türkiye veya Erdoğan ne yaptı ki? O denli nefreti hak ediyor mu Sayın Başbakan? Erdoğan istemeseydi Suriye olayları olmayacak mıydı? Tunus, Libya, Mısır ve Yemen’deki değişimler de Erdoğan’ın eseri, dürtüklemesi mi? Dünya değişiyor, toplumlar kabuklarını kırıyorlar. Gerçek olanı bu. Sömürgecilik ve diktatörlükler, dahası ulus devletler çağı sona eriyor...
Erdoğan’ın, söylediğiniz gibi “Çerkes Kozu”nu oynamaya gereksinimi olduğu düşüncesinde değilim. Bunu nereden çıkarıyorsunuz. Çoğu yaşlı, kadın çocuk 350- 500 Çerkesle mi koz paylaşılacak?..Haksızlığa karşı çıkmak, zor durumda kalan insanlara yardım eli uzatmakla, bir pazarlık konusu olan kozu bir tutabilir, bir sayabilir miyiz? Türkiye’nin, 95 yıl öncesinde, eski yurttaşları ve dindaşları olan Suriye Çerkeslerine, kısmi de olsa, bir yardım eli uzanmışsa, bize düşeni teşekkür etmek olmaz mı? Bu yardım olsa olsa insani ve jest anlamında bir yardımdır.
Peki niye Rusya aynı yardım elini uzatmıyor, niye aynı jesti göstermiyor da, tam aksine zor durumdaki eski yurttaşlarının torunları olan Suriyeli Çerkeslere niçin kapıları kapatıyor, kapalı tutuyor? Rusya Federasyonu içindeki 21 cumhuriyetin, -ki üçü Çerkes- hiçbir siyasi kişiliği ve ağırlığı mı kalmamış? Bunun savunulur bir yanı olabilir mi? Hakkaniyet gereği bu konuda da bir çift söz etmek gerekmez mi?..
Ayrıca, Türkiye Çerkes Soykırımı ve Sürgünü olayında bize taraf olduysa – ki emin değilim- yine sevinmek gerekmez mi? Erdoğan, “Türkiye’nin Dünya Çerkeslerinin Merkezi olduğunu” kime söyletmiş, ÇHİ’ye mi? Söyletmişse kötü mü etmiş?..
Şunu da belirteyim, Erdoğan’ın avukatlığına soyunmak gibi bir amacım yok. Benimki doğruya doğru, eğriye eğri deme ötesi bir şey değil.
Sorunlarımızı soyut temellere değil, somut gerçeklere dayandırmamız gerekmez mi? Dünya Çerkeslerinin çoğunluğu Türkiye’de yaşıyorsa, ki bu bir gerçektir, bu insanların kendi özgül sorunlarının bulunmadığını söyleyebilir miyiz? Her şeyi kapıları kapalı tutulan Rusya’ya, oradaki cumhuriyetlere "dönmekle" sınırlayabilir miyiz.Günlerimizi Godot'da olduğu gibi gelmeyecek birini beklemekle geçirebilir miyiz. Devam edelim: Diaspora gerçeğini ıskalayabilir miyiz, bunları yok farzedebilir, sorunlarını, demokratik haklar uğrundaki talepleri görmezlikten gelebilir miyiz? Bu da, o da, Diaspora ve anayurt. Yani, hem Rusya Federasyonu kapılarının Çerkeslere açılması ve hem de Türkiye, Suriye, Ürdün Çerkeslerinin demokratik hakları ve geleceği için eşgüdümlü bir mücadele. Bunları birlikte benimsemek ve yürütmek durumundayız.
Sözlerimiz, hele dostlara karşı asla incitici olmamalı.
Saygılarımla. 27.05. 2013
