Kızım, Sakın Çerkes Olmasın!..

Balıkesir Gönenli Abzah kadını anlatıyor:

-         Üç kızımdan ikisi Çerkes’le evliydi. En küçükleri İstanbul Boğaziçi Üniversitesi’nden yeni mezun olmuş doktora hazırlıkları yapıyordu. Bir gün bana telefon etti.

-         Anne, bugün fakültemizden mezun bir gençle yemeğe çıkacağız. Bana evlenme teklif edecekmiş. Anlaşırsak onunla evlenmeyi düşünüyorum, dedi.

-         Kızım, sakın Çerkes olmasın. İki Çerkes bize yeter, arada bir de bir Türk  olsun, dedim ben de.

-         Çerkes olması olanaksız, Balıkesir Sındırgılı, orası Yörük memleketi. Çocuk Yörük’e çalar bir şiveyle konuşuyor. Sındırgı’da Çerkes ne arar? dedi kızım.

Merakla sonucu bekliyordum. Buluşmadan sonra kızım telefon etti.

-         Anneee, bu da Çerkes…Çocuk Yörük’e çalan bir şiveyle  konuşuyordu. Yörük memleketinde Çerkes ne arar diye düşünmüştüm. Meğer varmış, ona aldandım, iyi çocuk dedim, evlenme teklifini kabul etmiş bulundum...

- Düğünlerini yaptık. Her ikisi de şimdi Amerika’da, gerçekten temiz ve kibar bir çocuk çıktı. Ailesi, diğer Sındırgılı Çerkesler gibi  kaba Türkçe konuşuyor, ama hepsi mükemmel Çerkesçe konuşuyorlar. Sındırgı Çerkesleri Yörüklerin içinde kalmışlar, Yörük gibi kaba konuşuyorlar ama Çerkesçeleri mükemmel, büyük küçük hepsi Çerkesçe konuşuyor, bozulmamışlar. Damat da çok iyi Çerkesçe konuşuyor. Damat ve kızım çok iyi geçiniyorlar. Zaman zaman da yanlarına gidip kalıyorum.