Nat Savsırıko büyüdü ve Nat (*) atlılarının başı oldu.

Nat Verzemeg’in karısı Setenay-Guaşe, ikinci kez hamile kaldı. Ama Setenay-Guaşe’nin hamile kalmış olmasının nedeni Natlar tarafından anlaşılamadı. Annesi Setenay-Guaşe’nin çocuk doğuracak olması Savsırıko’nun da hoşuna gitmemişti.

Natlar bir ara Setenay-Guaşe’nin karnındaki bebeğin ağlama sesini duydular. Bebeğin ağlama sesi, Setenay’ın doğum yapma öncesi Savsırıko ile diğer Natları kaygılandırmıştı. Natlar bebeği ne yapacaklarını ve nasıl yok edeceklerini toplanıp görüşmeye başladılar. Birkaç gündüz ve gece toplanıp görüştükten sonra, Savsırıko önerisini açıkladı:

- Doğum yapana değin Setenay-Guaşe’yi içimizden birine gizlice izlettirelim. Doğum yaptıktan sonra, bebeği gizlice çaldıralım ve bir sandığa koyup ırmağa atalım, - dedi.

Natlar öyle anlaştılar. Setenay-Guaşe’nin bilgisi dışında bir izleyici kişi görevlendirildi. Setenay-Guaşe gece doğum yapınca, - görevlendirilen kişi- bebeği çalıp Natların yanına getirdi.

Savsırıko da içlerinde olmak üzere Natlar toplanmış bebeği bekliyorlardı, bebeği bir sandığın içine koyup ırmağa bıraktılar.

Irmak sandığı denize sürükledi. Deniz kıyısındaki bir Nat sandığı gördü ve denizden çıkardı. Sandığın kapağını kaldırdığında yeni doğmuş bir bebekle karşılaştı. Çocuğa Şebatınıko (Şebatnuko) (**) adını verdiler. Şebatınıko, Don Nehrinin denize kavuştuğu yerde, deniz kıyısında büyütüldü.